Η ανάσα σου
ζεστή χορεύει στο κορμί μου
Ατίθαση έφηβη γελά με τους κανόνες
Τον χρόνο της απάγει από έκθαμβους αιώνες
Αργά για να σμιλέψει την ορμή μου
Ποια ανίκητη σε οδηγεί λαχτάρα, πες μου
Στην έδρα του ηφαιστείου που πυρώνεται
Ανέγνωρα κι αδιάκριτα το τέλος κι η αρχή της
Τα χίλια βάσανα που κουβαλά καρτερικά υπομένω
Χάιδεψα το χορτάρι σου αργά, με τρυφεράδα
Προσκύνησα τον ήλιο σου που έκαιγε εγερμένος
Ξυπνάτε κύματα ψηλά, φυσάτε αγέρες
Να ζώσουμε τον κόλπο αυτό με ταραχή αφρισμένη
Κι εγώ γουλιά δεν άφησα μέχρι να ξημερώσει
Μέχρις ο ψίθυρος να βγει πως μ´αγαπούσες
Ατίθαση έφηβη γελά με τους κανόνες
Τον χρόνο της απάγει από έκθαμβους αιώνες
Αργά για να σμιλέψει την ορμή μου
Επιδημία το
άγγιγμα σου που εξαπλώνεται
Ανάλγητα
μετράει τις αντοχές μουΠοια ανίκητη σε οδηγεί λαχτάρα, πες μου
Στην έδρα του ηφαιστείου που πυρώνεται
Η γλώσσα σου
είναι σκάνδαλο περίτεχνα κρυμμένο
Καίει τα
σπλάχνα μου κάθε επαφή μαζί τηςΑνέγνωρα κι αδιάκριτα το τέλος κι η αρχή της
Τα χίλια βάσανα που κουβαλά καρτερικά υπομένω
Το σώμα σου
ναός του Πάνα μαγεμένος
Τριγύρω λόφοι
και βουνά, μια εύφορη κοιλάδαΧάιδεψα το χορτάρι σου αργά, με τρυφεράδα
Προσκύνησα τον ήλιο σου που έκαιγε εγερμένος
Το σώμα σου
μια απόκρημνη ακτή λησμονημένη
Κι εγώ μια
θάλασσα αφουρτούνιαστη από μέρεςΞυπνάτε κύματα ψηλά, φυσάτε αγέρες
Να ζώσουμε τον κόλπο αυτό με ταραχή αφρισμένη
Με κέρασες το
μέλι σου που μέρες το φιλούσες
Σε μια σπηλιά
απάγκια καλά για να μεστώσειΚι εγώ γουλιά δεν άφησα μέχρι να ξημερώσει
Μέχρις ο ψίθυρος να βγει πως μ´αγαπούσες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου