Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Μαμά

Άσε με να σου μιλήσω
Μη γελάσεις όταν σου πω πως μεγάλωσα
Μαμά
Δεν είναι περηφάνια αυτο που νοιώθω
Φόβος είναι
Πως ο χρόνος μας τελειώνει

Είναι τόσα αυτά που δεν έχω πει
Είναι η αλήθεια μου κρυμμένη
Μαμά
Εσύ βλέπεις ένα παιδί
Κι εγώ αναρωτιέμαι που χάθηκε
Ποιος είναι αυτός που έβαλαν στη θέση του

Πως με καταλαβαίνεις
Δεν κατάλαβα ποτέ
Μαμά
Όσο απομακρύνομαι τα λόγια δυσκολεύουν
Πνίγεται η αδυναμία μου
Σε μια θάλασσα από πρέπει

Δεν θέλω ν´αφήσω το χέρι σου
Μαμά
Ο δρόμος είναι σκοτεινός
Ο κόσμος είναι αδειανός
Κι είναι το άγγιγμα σου φως
Το βλέμμα καταφύγιο

Δεν προσπάθησες να με κρατήσεις
Δεν σκέφτηκες εσένα
Μαμά
Σ´ευχαριστώ για όσα έκανες
Γι αυτό που ήσουνα
Γι αυτό που θα ´σαι πάντα


Δεν υπάρχουν σχόλια: