Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Το μάλλινο φουστάνι



Μάυρα παππούτσια, ένα μάλλινο φουστάνι,
Δεν κοιμάμαι πια, ξέρεις, παρακολουθώ
Τον ύπνο της
Κι όλα αυτά που την πληγώνουν με σκοτώνουν

Δεν ζω πια, ξέρεις, καίγομαι
Κι όλα αυτά που την πληγώνουν με σκοτώνουν
Ζηλιάρα και όμορφη
Ξέρεις, παρακολουθώ τον ύπνο της

Καθώς γέρνει το κορμί,
Καθώς ισορροπεί,
Βλέπετε πως τίποτα δεν λείπει
Ούτε οι σιωπές,
Ούτε οι όρκοι,
Ούτε οι κορδέλες
- πιστές και γαλανές -
Ούτε τα καγβαδάκια των ερωτευμένων

Όταν πέφτει το βράδυ
Μην σκεφτείτε
Πως θα κάνουμε έρωτα στο σκοτάδι
Μες στο δωμάτιο
Γελά, υποκρίνεται,
Κι εγώ πεθαίνω
από έρωτα για κείνη

Άλλες φορές την σκέφτομαι,
Σαν τον Θεό, χωρίς να πολυπιστεύω
Τρελή ελπίδα ενός παράλογου έρωτα
Χορεύει, τραγουδά
Κι όταν βγαίνει
Περιμένω, περιμένω
Και προσεύχομαι

Καθώς γέρνει το κορμί,
Καθώς ισορροπεί,
Βλέπετε πως τίποτα δεν λείπει
Αλλάζει το φουστάνι της
Και το νερό των λουλουδιών
Κι εγώ, πεθαίνω
από έρωτα για κείνη
Άλλες φορές,
Την σκέφτομαι
Σαν τον Θεό, χωρίς να πολυπιστεύω

Δεν υπάρχουν σχόλια: