Bang

Πυκνή φωτιά στα δάχτυλα μου
Χτυπώ αδέξια τον αέρα
Ξύπνησε ο δαίμονας απόψε
Την λογική μου κάνει πέρα

Σφίγγω τα μάτια να μη βλέπω
Τρέμει σαν φύλλο το κορμί
Πού είναι, φωνάζω, που είναι
Μα ο τοίχος τιμά τη σιωπή

Κράτα καλά τα μυστικά σου

Νύχτα που δράχνεις την ψυχή
Πανε δυο μήνες που ´χει φύγει
Πάει η στερνή μου αναπνοή

Κρύο το σίδερο στο στόμα

Με καταπίνει ένας λυγμός
Κι όταν τη μοίρα μου αγγίζω
Βρέχει πορφύρα ο ουρανός

Πέφτω στα πόδια μιας εικόνας

Στα χείλη χαμόγελο νεκρό
Λύγισε ο πόνος απ´τον πόνο
Το σώμα απόκαμε γυμνό