Σώπα

Ένα δάχτυλο άγγιξε τα χείλη του. Σώπα μωρό μου. Μην κάνεις τις σκέψεις σου λέξεις. Μην δίνεις ζωή στον δήμιο που σε μαστιγώνει. Είναι άσπλαχνος. Δε θα σταματήσει ποτέ. Θα σε οδηγήσει μέχρι το τέλος. Μην τον ενθαρρύνεις. Πολέμησέ τον. Κι ας μπλαβιάσουν τα χείλη σου. Κι ας ματώσει η γλώσσα σου.

Δεν ξέρω τι θα συμβεί πρώτο. Το δάκρυ που θα ξεπεταχτεί ή τα χέρια μου που θ΄απλωθούν να σ΄αγκαλιάσουν. Θέλω να κρύψω το στόμα μου στον κόρφο σου. Να γίνει ένα το ουρλιαχτό μου με τα σπλάχνα σου. Θέλω να σφίξω τα μάτια μου στο δέρμα σου. Να πλημμυρίσουν τα αναφιλητά μου την ψυχή σου.

Σώπα μωρό μου. Είμαι εδώ. Αντίκρυ θα περάσουμε τη νύχτα. Μαζί θα υπομείνουμε τις άδειες απειλές της. Μην την φοβάσαι. Είναι λιγότερο σκληρή αν την γνωρίσεις. Ίσως και να την συμπαθήσεις. Κλείσε τα μάτια σου και άκου την βροχή...

Μάνα βροχή νανούρισέ με. Τι όμορφα που αντηχεί η σύνθεσή σου. Θα βγω έξω να ξεπλύνω τον φόβο μου στις νότες σου.

Σώπα μωρό μου. Ως πότε θα κοιτάζεις τη ζωή με ανησυχία; Δεν την ελέγχεις καλέ μου, μην σκιάζεσαι. Τρικυμία είναι η ζωή κι εσύ το καρυδότσουφλο. Έχε της εμπιστοσύνη κι ίσως να σε ξεβράσει στον παράδεισο. Κι αν κατά τύχη σε στείλει στο βυθό, χαμογέλα. Ένας καινούριος κόσμος σε περιμένει.