Τρίτη 15 Μαΐου 2007

Ανθρώπινη Μπάλα - Η συνέχεια

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν πατρίδα. Ο τόπος τους είναι εκεί που μπορούν να προσφέρουν βοήθεια. Η γειτονιά τους είναι στη διασταύρωση της μοίρας με τη δυστυχία. Ο δρόμος τους είναι εκείνος της αυτοθυσίας. Το σπίτι τους είναι στη γωνιά της λησμονιάς. Το κρεβάτι τους είναι εκείνο στο οποίο βρίσκεται κάποιος άλλος...

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν δουλειά. Ξυπνούν το πρωί και αγκαλιάζουν τον κόσμο. Περνούν τη μέρα τους πασχίζοντας να μεταμορφώσουν το δάκρυ σε χαμόγελο. Ο ιδρώτας τους είναι η ζωή ενός παιδιού. Η κούρασή τους είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Η αμοιβή τους βρίσκεται στο ευχαριστώ των ματιών...

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν θρησκεία. Πιστεύουν στην δύναμη της αλληλεγγύης. Προσεύχονται στην συμπόνια των ανθρώπων. Επικαλούνται τη ζωή για εκείνους που τη χρειάζονται. Αφορίζουν τις ανάγκες τους στο ναό της αγάπης...

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν περιουσία. Οι καταθέσεις τους είναι ψυχικές δοκιμασίες. Οι μετοχές τους ειναι παιδιά που μεγαλώνουν. Ακίνητα είναι μονάχα τα βουνά για εκείνους. Πλουτίζουν με τα δικά τους συναισθήματα και θησαυρίζουν με τα συναισθήματα των άλλων...

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν οικογένεια. Μητέρα τους είναι η ζωή και πατέρας τους ο πόνος. Σύντροφος τους είναι η απλόχερη τρυφερότητα. Παιδιά τους είναι όλος ο κόσμος...

Υπάρχουν άνθρωποι;

1 σχόλιο:

~Αερικό~ είπε...

Δε γράφεις άλλο. Κρίμα. Καλή εβδομάδα.